Elbette Şiiri - Murat Bekir Alpars

Merhametsiz bağrını, bil ki ölüm delecek,
Sende her ateş gibi, söneceksin elbette...
Bu ömür baki değil, sen de bir gün gelecek,
Azrail'in atına, bineceksin elbette...

Nurdan eser kalmamış, o arsız suratında,
Edep haya ne gezer dilinin kırâtında,
Namus ahlak hiç yoktu, o kirli fıtratında,
Kendi rezaletine, döneceksin elbette...

Rahmet gibi görünüp, zulmet ile yağdığın,
Omurgasız tavrınla, her kalıba sığdığın,
Ekber-i yok sayarak, ellerinle yığdığın,
O kibir dağlarından ineceksin elbette...

Kurt kışı geçirir de, soğuğu unutmazmış,
Mertçe çıkar dövüşür, pusuya da yatmazmış,
Her şeyin zamanı var, an'ı an'a katmazmış,
Ne kadar kaçarsan kaç, dineceksin elbette...

Bütün masken düşecek, yazıyorum şuraya,
Bir tabutun içinde, mahcup gidip oraya,
Titreyerek varınca, mahkeme-i kübraya,
Adaletin önünde, sineceksin elbette...