Vedat Ali Kızıltepe
Dil bilmez serçeydi sana sunulan yürek
Bakışların kafesi olmuştu, unutmuştu uçmayı
Azad edip, “uç yürek” demen yeterdi elbet
Tutup kanatlarını yolmasan da olurdu
Yalandı Neron...Ben yakmıştım Roma’yı
Vardı da ben kapatmıştım sana çıkan yolları
Elbette çıkarır verirdim kalpten akılsız sevdanı
Yüreği parçalayıp almasan da olurdu
Yar, Gülüşün gibi bahar olsun yolların
Artık yüreğin idam urganı saçların
Değil İntizar, elbet yeterdi çevrilse başın
Acı sözlerinle bağrımı delmesen de olurdu
Kayıt Tarihi : 19.10.2009 00:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Ali Kızıltepe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/19/elbette-37.jpg)
Özeldi seslenişiniz. Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize
TÜM YORUMLAR (24)