Havanın karardıgında,
Akşamın bastıgında,
Yine sensizlik gelir bana,
Gecenin ardından güneş doğar bana.
Yine seni düşünürüm günümde,
Her zamanki gibi ELBETTE canım,
Kalbin bende benimle atıyor.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta