Elbet gün gelir bende unuturum
nekadar aci ceksemde
unutacagima umutluyumdur.
Elbet gün gelirki unuttum derim
bir baskasini sevebilirim
icimde yarasini tasisamda
herseyimi yitirsemde umudumu
beklerim.
Elbetki ilk Gülüm sendin
sonuna kadar umutlarimla sevdim
ümitlesemde unutmaya seni bitanem
senden sonra kimi bu kadar sevebilirim.
Elbet mutluluk herkesin hakkidir
sabirla ancak bu sinavi basarilir
amacim unutmak seni
ama nereye kadar unututabilirimki
biricigimi
Elbetki sevgiyi, neseyi, hüzünü, mutlulugu
veren ALLAHTIR gülüm
onun yardiminla unutabilirim seni
sanki hic tanismamisiz gibi gülüm........
Kayıt Tarihi : 31.7.2003 18:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!