Bir dostu olabilmeli insanın, sıkı sıkı sarılabildiği…
Bir omuz bulmalı, huzurla başını yaslayabildiği…
Bir yâreni olmalı, iki çift tatlı söz eden...
Birinin yüreğine girmeli usulca.
Birini yüreğine koymalı.
Bir eli tutmalı, şefkatle, sevgiyle…
Bir, “günaydın” dese yetecek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta