Elbet Birgün Bu Acılarımda Geçecek Aşkım

İnanmazdım sahte gözlere yalancı sözlere
Ta ki sen karşıma çıkana kadar
Demek kaderimde seni yaşamak vardı
Demek seni yaşayarak
Hayatın kahpelikelrini öğrenmekte vardı
Şimdi kime inansam diye bi çara gönlüm
Kime arkamı dönebilirim artık kime
Çantamı bırakıp gideyim.kime aşkım diyebilirim yokluğunda
Demek bu kadar kolay olmuş sevgiler
Demek bu kadar basitmiş sevgi sözünün
Arkasına gizlenmek ya şimdi?
O maske düştü ve o maskenin arkasından çıktı gerçek yüzün
Senin gene başın dik omuzların geniş
Geri kalan ben ne omuzları kaldırıp yürücek
Nede kafamı dikip
Sağıma soluma bakıcak yüzüm kaldı
Bırak aşk bende kalsın dertler ise sende
Sus aglama sil göz yaşlarını
Elbet geçicek bu yaptığın kalleşliklerde
Seni önce allaha sonra seni sana emnet ediyorum
Söylücek söz bulamıyorum
Bütün sözlerim anlamsız kifayetsiz kalmış
Aşka sevgiye dair
Ne aşka dair söylenicek iki sözüm kaldı
Nede şiir yazıcak kalemimde mürekibim
Ben aşkı yazıyorum yıllardır anlayamadıysam
Sen hiç zorlama aşkım o güzel yüreğini
Ver kalbini ellerime
Sonsuzluğun olup kaybolayım
Derin aşk dolu bakan gözlerinde
Sus ağlama gözlerim
Bu dünyada mutlu olamasakta
Ruhlarımızı fikirlerimizi düşlerimizi özgür bırakalım
Belki mahşerde bulurlar birbirlerini
Şimdi sil göz yaşlarını aşkım
Bırak ben yanayım ben çekeyim hayatın tüm çilelerini
Ver aşk dolu kalbini ellerime
Sana olan aşkın sonsuzluğunda kaybolayım...