Elbet Birgün Şiiri - Ahmet Ziya Pektaş

Ahmet Ziya Pektaş
55

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Elbet Birgün

Saçaklardan sarkan,
Buz kütleleri arasında dolaşır ruhum.
Bir kar tanesi düşer alnıma.
Akar gözlerim, eriyen kar misali yanağıma.
Bir çiçek arar ellerim,
Uçsuz bucaksız beyaz örtüde.
Kaybolan çiçeklerin hayaline dalarım.
Sonra,
Sonra bir garibin zemheriye yenik düştüğü,
Yenildiği günü hatırlarım.
Ayağında eski postal ve yırtık bir gömleğiyle,
Zincirler haşin bir sevdayla onu kendine.
Uzanır garip, tutar sevdanın ellerini.
O an,
Gök, deniz birleşir.
Sessiz bir karanlık çöker üzerine.
Bir rüzgâr eser uzaklardan.
Denizin oğluna, denizden çağrı gelir.
Artık dönmelisin kendine.
Bir bulut iner gökten yere.
Bir kıvılcım çakar garibin gözlerinde.
Sonra,
Bu acılar bitmeyecek bilirim.
Yırtar ellerim,
Bir düş kadar gerçek kapkaranlık geceyi.
Bu irin çölleri üzerinde açacak,
Elbet bir gün açacak kardelenler bilirim.

Ahmet Ziya Pektaş
Kayıt Tarihi : 19.7.2005 02:29:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ahmet Ziya Pektaş