Elbet bir gün buluşacağız

Günaydın
Yine sen varsın bu şehirde
Birde çay
Demlikte nefesin
Bardakta gamzen kalmış
Bir dua gibisin bana
Ne vakit ansam
Düşüyorum bir huzur içine
Çay sen kokuyor
Toprak senin tenin
Gözlerin ömrümün yarısı
Ve sen göklerin tanrıçası
İkimizde maviydik oysa
Ben gökyüzü
Sen deniz
Buluşuyorduk mehtapta
Sabahın dördünde
Sallanırken bir teknede
Gözlerimi kapatınca dünya böyle
Hani diyorlarya
Zeki MÜREN yanılmış olamaz
Elbet birgün buluaşacagız
Artık okunmayan bir hikayede noktayız
Ve anlıyorum ki zeki MÜREN de yanılmış...