Elbet Barışırız Şiiri - Süleyman Bektaş

ELBET BARIŞIRIZ

Bekle beraber gidelim.
Yolda hasbihal edelim.
Küs bilmesin el âlem.
Elbet bir gün barışırız.

Ne dedim ki küsüp gittin,
Evi barkı terk ettin.
Sevip, sevilmekse derdin,
Elbet bir gün barışırız.

Yıllar var ki gönlümdesin.
Bir bilsem niçin böylesin,
Ben gelirim, sen gelirsin,
Elbet bir gün barışırız.

Boynun bükmüş oturursun,
Aklından ne geçirirsin?
Kan davalı düşman mıyız?
Elbet bir gün barışırız.

Bak dağlara duman çökmüş.
Mor menekşe boynun bükmüş.
Kış boyunca acı çekmiş.
Bahar gelir kavuşuruz.

Süleyman Bektaş
(Çağdaşi)