“ ELBET ALLAH’TAN BULURDUN “
Hiç bakılmadan yıllanmış, arzuhaller sümen’inde
Ülkem çıkmazlara girmiş, Tayyip gemi dümeninde! ...
Millet kaile almaz da, adam, kendi tümeninde
Elbette sonu gelecek, bu izansız küme’ninde
Milleti ikiye böldün, (+) dindar (-) lâik oluşturdun
Genç beyinleri yıkadın, yanlışlarla buluşturdun
En önemli mevkilere, yandaşları doluşturdun
Kendi avenene bile, saçın başın yoluşturdun
Yasalarla hep oynadın, altı yıldır at koşturdun
Muhaliflere kaş çattın, yandaşlarını coşturdun
Talancıya kucak açtın, avenene hep hoş durdun
Yolsuzluğu örtbas ettin, has millete hep loş durdun
O mevki-e yakışmayan, aykırı laflar savurdun
Cumhurluğunu unuttun, sanki padişahlık kurdun
Her şeyini peşkeş çektin, bu güzelim canım yurdun
Bu milletin derdi yeter, sanki bir tek sen kusurdun
Sulta nasıl olsa sende, öyle böyle hep susturdun
Yanlışlarını söyleyen, muhalife kan kusturdun
Ne millete güven verdin, nede bir sözünde durdun
Bu milletin kuşkusu yok, elbet Allah’tan bulurdun
Refah Torlak / RETOR
Dipnot:
Şüphesiz ki Allah, adını kullananların ve haşa şirkçilerin değil,
Gerçek Allah sevdalılarının, gerçek sadık kullarının yanındadır, diğerleri de yine O’na havaledir şüphesiz.
Kayıt Tarihi : 6.2.2009 17:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!