Elbet...
Hayat bazen zıplatır yüreğimizi, yalnız ve yalnız bırakılmışken.
Köşeye sıkıştırır düşünceler, ümitlerimiz, umutlarımız dökülür ceplerimizden.
Kaçarken bunlardan, ahkamlar kesilir peşimizden.
Alnımızdaki terler sıkıntılarımızın kan damlalarıdır aslında.
Her korku filminde ilk önce kaçılırya, sonra kovalanır, ama zafer hep kaçanındır.
Bizde birer aktörüz bu hayat denilen korku filminde.
Şu anda kaçıyoruz ama, elbet silicez o kan damlalarını,
Mutluluktan, gözümüzden çıkan damlalar ile.
Kayıt Tarihi : 7.11.2010 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!