Yüreğimi ateşleyecek,
bir esinti beklerken;
soluksuz kalmaya razı.
Bazen, rüzgarlara
kaptırarak ruhumu;
denizde, küçücük bir balık misali,
karaya vurmayı göze alarak,
yalancı yemler peşinde.
Yada, kararlı bir akıntıda,
sakin bir limana doğru
salarım kararsız.
Belki de, haşin bir dalga da,
canhıraş tövbelerle baş başa,
büyümeyi öğrenirim elbet...
Kayıt Tarihi : 17.5.2007 14:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevmek sevilmek adına kendimizle yaptığımız yüzleşmelerden bir kesit..
![Tayfun Özdüzenciler](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/17/elbet-35.jpg)
öğrenince yaşamaya zaman kalmıyor..
selamlar..
GÜZEL DİZLERİNİZE SEVGİLER...
TÜM YORUMLAR (10)