Kulak ver sözümü hafife alma
Ozanlar sazıyla ATIŞIR elbet
Zalimin zulmünün yanında olma
Ona da birisi SATAŞIR elbet
Yaptığın yardımı yüzüne vurma
Menfaat uğruna eğilip durma
Sevdanın bağını kargaya sorma
Güllerde bülbüller ÖTÜŞÜR elbet
Bilgili insanlar ışık gibidir
Sofrana konulan kaşık gibidir
Yobazlar daima uşak gibidir
Âlimin ilmiyle İTİŞİR elbet
Üstüne yıkılsa gök ile yerler
İçinde biriksin tüm gizli sırlar
Gün olur sana da bunadı derler
O deli yüreğin YATIŞIR elbet
Aşığın cefası durmadan artar
Sorulsa utanır yüzünü örter
İnsanın içinde bir şeyler dürter
Sevdaya düşenler TUTUŞUR elbet
Velhasıl kimseden medet ummayın
Dost deyip herkese çabuk kanmayın
Bir daha YOKSUNİ gelmez sanmayın
Benden de ustası YETİŞİR elbet
Kayıt Tarihi : 18.12.2022 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
