Elbet Şiiri - Aylin Önder

Uzaklarımda çırpınan yaprakların
Sesleri karışıyor;
Damla damla düşüp yüreğinde yankı bulan sevdaya.
Ne volkanlar sönüp,
Ne depremler yaşanıyor tenimde
Senden ayrı kaldığım her dakika.
Bir sürü faili meçhul geçiyor yanımdan
İnan o zaman;
Kan değil kor akıyor damarlarımdan.

Kristelleşen sulara basıyor ayaklarım
Ve aynı şişede balık oluyorum,,,
Oltalara gönüllü takılan.
Topluyorum;
Tutuyorum bir ucundan,bir hayalimi daha kaldırıyorum
Mahsene,yıllanmış olanların yanına.
Belki bir mutluluk akşamında,
O kurtulur çeker alırım aralarından.
Ne hoş olurdu onun sarhoşluğu ya neyse...
Yine başka baharlara.....

Elbet bizde görürüz dişlerini,
Dudaklarının arasından kaderin...

Elbet sebebi halimi anlar göz bebeğimden...

Elbet bilir geleceğini güzel günlerin...

Elbet sabreder gönül...

Vazgeçilmezdi bu kadar beklemişken