Elbet Şiiri - Özcan İşler

İnsan kılığına girmiş kasaplar,
Talih zulmünüzden yorulur elbet!
Biriktikçe büyür, küçük hesaplar,
Gün gelir, topluca görülür elbet!

Dünyada zalimler verse el ele,
Gözyaşı boğmazsa, yıkar zelzele.
Kibirle övünüp duran, her dile,
Çelikten kelepçe vurulur elbet!

Dikeni zehirli, düşlerin gülü,
Deşince köz olur, kinlerin külü,
Şerrin efendisi, şeytan bülbülü,
Mizan terazisi, kurulur elbet!

Çağdaş Firavunun öz kılavuzu,
Yanından ayrılmaz, kınalı kuzu,
Her yere toslayan toklu boynuzu,
Kökünden tamamen kırılır elbet!

Atanda yeltendi tarih boyunca;
Bizi yok etmeye, senin huyunca,
Pişman oldu yenilgiye doyunca,
Bizde, boy ölçüsü alınır elbet.

Türkün engin sabrı, sınır taşında,
Taşırmadan önce; düşün, taşında,
Yaptığın kâr kalmaz bil en başında,
Sonunda bir hesap, sorulur elbet!...