Elbet Şiiri - Erhan Turan

Kara kışlar bizi bekler,
Ömrümüzün son deminde...
Haksızlıktan yüreğim tekler,
Çaresizliğin en dibinde...
Hayat dediğin boş bir rüya,
Bütün gördüğümüz yalancı bir hülya,
Bundan sonra hayat yok derler güya,
Var mı yok mu anlarız dizilince mahşer yerinde.
Nasıl olsa bu hayat bitecek.
Bütün şaşaalı ışıklar sünecek.
Herkesin acısı birden dinecek.
Hayatın son demin de...
Kalleşlik artık olmuş moda.
Seni de bulur belki, onu da bunu da.
Hesaplar dürülecek öbür dünyada.
Elbet gelecek o gün, günün birinde.
Sanma ki sana da kalacak bu dünya!
Kime kaldı ki dön bir bak arkaya.
Mazlumun ahı da alınır elbet bir gün ya!
Herkesin eşit olduğu hesap gününde...

Ey ölümü hatırlamayan fâni insan!
Hesaba ekleniyor her şey, anbean.
Göreceğiz o gün el mi yaman bey mi yaman!
Allah görüyor ya beni de seni de...