Senelerdir içim kan ağlıyor, zannetme ki hastalıktan.
Epey bir zaman oldu, adımı söylediğini duyamadım dudaklarından.
Gözlerim açık gider, teslim edersem canımı sana sarılamadan.
Kalbim her saniyede adını sayıklıyor durmadan.
Çok mu gördün bana, gülüşünde saklı olan cenneti.
Kalbim buldu sonunda senelerdir aradığı emaneti.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta