Elbet Şiiri - Cemil Mor

ELBET
Ümidini kesme kurak buluttan
Rahmet damlaları yağacak elbet.
Bütün ümitlerin tükendiği an,
Bir bulut çıkıp da sağacak elbet.

Bu hadsiz ve nankör, utanmaz gurur;
Ölecek ne çare biraz daha dur.
Kalbinin içine o ilahî nur,
Doğup karanlığı boğacak elbet.

Yaşanır en büyük kıssadan hisse,
Önünü ırmaklar, dağlar da kesse.
Ne çıkar dev olsa o ten, o cüsse;
Bir küçük tabuta sığacak elbet.

Ecel de can verir, okunur ferman.
Yokluk da yok olur, yoklukta derman.
O yüce huzurda, o yüce Rahman;
Kevser’i önüne yığacak elbet.