Elbet. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Bilmedin mi dünya oyun, eğlence?
Azrâil gelince görülür elbet;
Diğer mahlûkattan farkın düşünce,
Ömrünün hesâbı sorulur elbet..

İyi belle bura geliş gâyeni,
Boşa harcama gel sen sermâyeni,
Ölenden nefsine çıkar pâyeni,
Emânet bu cânlar verilir elbet..

İskender, Fâtihler, Süleymân hani?
Bin yıl yaşa gelir ölümler âni,
İçindeki gibi Dünya da fâni,
Kıyâmet Günü hep dürülür elbet..

Aldanma dünyada etrafın çoktur,
Güvenme ahrette faydası yoktur,
Onca insan yedi sanma ki toktur,
Bedenine toprak sarılır elbet..

Hayatta hakkını tam alan nerde?
İmtihâna bütün yaşanan perde,
Mutlak Adâlet o mahşeri yerde,
Mahkeme-i Kübrâ kurulur elbet..

Seyreyle kabiri kimler yatıyor?
Güneş misâli ne yüzler batıyor,
Mahşer günü anne bile satıyor,
Tutunduğun dallar kırılır elbet..

Tarsusi tövbeye sımsıkı sarıl,
Allah'tansa olan kimseye darıl,
Nefse çalışırsın ne harıl harıl,
Çukurdan mezâra girilir elbet...