' Karadeniz kökenli arkadaşım Yalçın Us,
Bilmem ki bir daha, o yoldan geçer miyiz? '
...
Otuzbeş yıl öncesi, senelerden yetmiş dört,
Trabzon ' dan Erzincan, altımızda küheylân,
Bizler için Mercedes, bir Murat yüzyirmidört,
Binbir zorluk içinde, indik Köse dağından...
...
Ertesi sabah erken, ver elini Tunceli,
İşte Munzur vadisi, yapayalnız bir çeşme,
Buz gibi akar suyu, yorgunluk var içmeli,
Her yer şimdi çok ıssız, ne akıllı.... Ne deli! ...
Bilmiyorum burası, geçitlerden ne beli,
Kardan görünmez olmuş, yüce dağların keli,
Bahar ortası bile, savrulacak gibiyiz,
Sanki dalga geçiyor, esmekte olan yeli..
...
Göründü bak Tunceli, Munzur okşar bu kenti,
Türkiyem ' in toprağı, Doğu ' nun gözbebeği,
Gökkuşağı bir yanda, üstünde Ayla Yıldız,
Birliğe yol gösterir, Mustafa Kemal eli...
...
Yorgunluktan koltukta, uyumuşum bir ara,
Uyanıp bakınca ben, şöyle bir uzaklara,
Keban ' da hoş manzara, Harput ' ta Balak Baba,
Sanki der gibi bana, Hoş geldin Elazığ ' a...
Nevzat Bilgiç
Sıla Benim Gurbet Benim
'Memleketime Şiirler'
Kitabımdan
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 21:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
