Elana Şiiri - Behcet Gultekin Ertan

Almanya’da bir Mustafa.
Mann Haim’da pil fabrikasında.
Baba çoktan bırakıp gitti
Yoksulluk içinde karısını,
Bir de çok sevdiği Mustafa’sını.

Şu kaderin yaptığına bak hele,
Atıvermiş ekmeğini
Deniz aşırı ülkelere.
Ne işi vardı oralarda bir tek oğulun
Gözü kör olsun bu yoksulluğun.

Hatice kadın ağlar durur artık
Nerelerdesin a Mustafa’m
Mustafa’nın yüreğinde kömür karası bir akşam,
Dudaklarında yanık bir köy türküsü
Hasret yüklü.

Bir akşam rüzgarı,
Sahile taşıdı Mustafa’yı
Kumsaldaki ayak izlerinin peşi sıra
Orada karşılaştı bir rus kızı Elana’yla
Geldiklerinde gözgöze
İki gönül kucak açtı sevgiye

Güzeldi Elana
Saçlarında altının sarısı
Gözlerinde denizin mavisi vardı.
Yüreği sevgi dolu,
Sıcak bir tebessümle bakardı.

Bir sevda ki büyüdükçe büyüdü,
Dillendikçe dillendi,
Sazlarda çalındı
Türkülerde söylendi.

Haber saldı Mustafa Köye
Düğün hazırlıkları başlasın diye.
Hani derler ya, kırk gün, kırk gece,
Bir düğün yapıldı
Mustafa’nın köyünde
Genç kızların ellerine kına yakıldı,
Köy meydanına devasa bir ateş

Mutluydular artık
Yaşayacaklardı doyasıya
Ama ne var ki, köyün serserisi deli Yahya
Göz koydu güzel Elana’ya
Onların ne evliliğini düşündü
Ne mutluluklarını.

Yıldızların uykuya daldığı bir gece
Pusuya yattı Deli Yahya
Sinsice
Vurunca Mustafa’yı kalleşçe
Kavuşacaktı Elana’ya aklınca

Haince sürdü mermiyi namluya
Doğrulttu arkasından Mustafa’ya
Bir mermi, bir mermi daha
Bir çınar gibi devrildi Mustafa.
Boylu boyunca gecenin koynuna.
Bir anda
Bitip tükeniverdi Elana
Ne gözlerinde denizin mavisi kaldı
Ne saçlarında altının sarısı
Uçup gidivermişti kollarından
Çok sevdiği Mustafa’sı.

Yollara döküldü Elana
İçindeki hasret büyüdükçe büyüdü
Kaldırımlar üşüdü
Elana üşümedi
Nasırlı ayaklarıyla
Dolaşır durur kentin sokaklarında

Elana
Öykü oldu
Ağıt oldu
Türkü oldu

Mustafa’yı kör kurşunla vurdular
Elana’yı çölde yalnız koydular
İki gönül kavuşmadan soldular
Kadir Mevla’m ahirette gör bizi