Henüz onbeşimdeydim galiba
Bir Zepnep vardı,
Şimdilerde kara kuru
Ders aralarında bakışıp
Yürek hoplattığımız.
Bir akşam yemeği sonrasıydı,
Keyfi de fena değildi,
Tutturmuştum babama o gece
Yalvar yakar, evleneceğim diye
Parlayıvermişti kararlı sesiyle,
"Bırak elalemin orospusunu"
Saatlerce ağlamıştım hıçkırarak,
Zannetmişti ki, kızın namınaydı
Ya da kaderimin tecellisine göz yaşım.
Oysa, sözünün özüneydi babamın.
Kayıt Tarihi : 26.2.2018 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!