El alem ne der?
Ne demezler ki.
Bir kere kesinlikle iyi bir şey söylemezler.
Hiç bir zaman takdir etmezler. İyi işler yapmış başarmış demezler..
sonra cümle içinde bile güzel kelimesini sadece öznesi kendi olunca kullanırlar..
Kıyafetinden önce yüreğinin güzelliğini kimse fark etmez mesela...
el alem iyiyi görmez..
iyi olanı duymaz.. iyiyi bilmez.
Üç Maymunu oynarlar her daim...
komik bi şekilde iyiyi kötü olarak görür..
Göz yanılgısı değil bu hasetliğin kıskançlığın ayyuka çıktığı gerçeğin yanlışla yer değişimi. .
Sonra bu el alem dediklerimizi uzakta aramayalım...
Tam da yakınımızda olanlar incitir bizi. .
zaten el alem üzecek kadar bilmiyordur zaaflarını..
Senin kırılma noktalarını bilmiyordur...
cümle alem birleşse bu el alem için yaşayan sözde insancıkların beyinlerini çözemezler..
Nasıl bir kafa yapısı olduğunu anlayamazlar...
el alem sadece der..
ama asla sormaz nasılsın iyi misin diye ya da hüznün ile hüzünlenmez..
Nerede absürt kıyıda köşede kalmış bir şey var onu sorar mesela kapanan yaralarını tekrar kanatmak konusunda ustalardır.
Ha unutmadan bide el alem sayılara takılır.
Kaç yaşındasın?
Kaç kilosun?
Boyun kaç?
Maaşın ne kadar?
Çantanın fiyatı evinin arabanın fiyatı
Sonra düşünüyorum da ne kadar konuştun be el alem şimdi ben sana sesleniyorum
ne ayaksın?
Muhasebeci filan mısın sayılarla niye uğraşırsın?
Vahide Kalkan
Kayıt Tarihi : 16.6.2017 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!