Elais V Şiiri - Hasan Odabaşı

elais
kuytularda nilüferler kadar kaçak
tenin tenime avuçlarım ellerinin sıcağından sürgün
mülteci dudaklarım dudağının narında buz kesmişliğim...

elais...
dallarımda gülüm direniyor tunca boyalı eylül’e inat
gün yorgunu güneşli yanım ayaza çekmiş dilimde sözüm...

yol vermez baş kaldırmış sıralı dağlar gibi düşlerim
dar gecitlerim patikalarım ıssız gidilmemiş aşinalıklarımsın elais...

ah elais...
kırmızı ruj lekesi kadehimde dudaklarının izi
sıcak ürkek mahcup terimde saklı teninin kokusu...

sesin doruklarım da pınar çağıltısı..

of elais...

bal damlası gözlerinde bakışlarında erimek
yüzüne düşen tebessümde yeşermek bir sonraki bahara

yeşere bilmek ela....

sözler mesnetsiz konuşmamız kucaklaşmak
susmamız iki dudak arasında kavuşmak elais...

ela...
özleminle yandığın yıllardayım
bahardan bozma eylüllerdeyim...

aşk sende ölmekmiş akıp giden suya bakar gibi
kurban olmak varmış kutsal yemin ibrahim de ismail gibi...

elais sende ben gibi....

Hasan ODABAŞ