Elais IV Şiiri - Hasan Odabaşı

elais...
saatler nihavend makamında keman eşliğinde solo

güneş
hep önümüze düşerdi inadına akşamlara koşardı sabırsız
derdest edilmiş gökyüzü gök kuşağı bilinmez diyarlara sürgün...

kapkara bulutlar parmaklık yıldızlar mahpus
o ilk kadim günah kadar sevinç koparmak dalından bize de yasak...

elais...
sürgün edildim senli yarınlardan dünlerdeyim ...

gölgen bile haram
usulca toprağa uzandı sen yorgunu gövdem olanca ağırlığıyla

kokun kokumuz sindi toprağın kara tenine
kokun ah kokun bile sıyrılıp sökülecek canımdan...

elais...
alıp düşlerim de ki seni koynuma bastım saçlarını göğsüme

yatılmıyor bir yanı eksik
ölünmüyor ölünmüyor eksik ölmüyor insan yarım ölünmüyor...

şehir uyuyor
derin bir sessizlik zordu ölmek biliyordum sevmek kadar zor...

aşktı işte aşk
sevdik işte sevildik
bir tarafı dağ esintisi bir yanı güz yangın sevdik...

elais...
hiçtim hiçtik işte haraç mezat satıldı
edersiz duygular hisler bedava bu kadar mı ucuzdu
kendimize bile söylemekten korktuğumuz sevdamız ...

elais...
iki sevda bir aşk iki yürek bir can etmedi etmedi elais...

Hasan ODABAŞI