Ela Gözüne Şiiri - Behçet Bilgiç

Meftun oldum yar ben, ela gözüne
Şu gönül bahçene yol bulamadım
Hasret kaldım yar yar o mah yüzüne
Yandım alev alev kül olamadım

Gel artık narınla yandırma beni
Naz edip işvenle kandırma beni
Canımdan çok sevdim inan ki seni
Yar aşkından başka yoktur muradım

Gel nazlı ceylanım biricik sevdam
Bomboş sensiz bomboş şu gönül odam
Bitsin yüreğimde bitsin tasa gam
Düştüm sahralara seni ararım

Gel de şu gönlümü viran eyleme
Vurma acı acı gönül telime
Yeter artık yeter acı halime
Bak deldi dağları sensiz feryadım

Gel de Kul Behçet’i etme bu candan
Bırakma dertlerle şu viran handa
Bir yaprak olayım gönül dalında
Olmaz şu alemde yar sensiz tadım