Ela gözlüm Şiiri - Mehmet Bildir

Bilmezdim bu karanlıktan çıkıp melek yüzlü bir yare tutulacagimi.
Sessiz sesiz yürürken sessiz çığlıklarla bedenime vuran rüzgarların sesiyle sana geldim.
Gözlerini ilk gordugumde kaderimin yazıldığını hissettim.
Seviyorum seni ,bir de seni sevmemi. Ela gözlüm
Ela gözlerine bakarken okyanuslara dalıp gidiyorum kureksiz bir sandal gibi denizin ortasında
öylece masum bir çocuk gibi.
Bir kadını bu kadar sevme ihtimali binde bir düşünmezken gozlerime deydi ela gözlerin
Senle aşkı tattım seninle mevsimleri tarım sicakliginen durugunu sensizliginin en unutulmaz kışların
Baktıkça sana göklerde yabanı kuşlar gibi kanat çırparak uçuyorum. Nereye gittiğimi sorgulamadan. Akıl bi' karış havada kalbim kalbinle çırpıyor kanatlanmis.
Hicbirsey Umrumdamı desen inanki hiç bile değil.
Çare ak sakalı dedeler değil.
Çare Senin gözlerinin elasında.
Bırak ay gitsin sen kal benimle ela gözlüm.
Oturmuşum denize karşı seni düşünüyorum .Seni düşünürken kaybediyorum kendimi.Gözlerinde gözlerimi arıyorum.
Ela gözlüm.
Seni sevmek en güzel mücizedir benim için..
Senle ben akla kara gibiyiz sensiz ne doğmak nede batmak istiyorum.
Ela gözlüm kitabım son sözü
Kalbimin tek varisi
ela gözlüm..

Mehmet bildir
12.10.2024