Ela Gözlüm
Vuslat diye diye niye yanarsın?
Aç gönül kapını bak ela gözlüm!
Bu aşktan kaçtıkça elem banarsın
Gönlüme bir ışık yak ela gözlüm!
Bu garip divane geziyor sensiz
Deryalar bulanık, gemi dümensiz
Yakında toprağa düşer kefensiz
Bu derdin şifası yok ela gözlüm
Keder yüklü ruhum paslanmadan gel!
Yastığım, yorganım ıslatmadan gel!
Bedenim toprağa yaslanmadan gel
Bu hasret pek ağır yük ela gözlüm
Benim için hayat olamaz sensiz
Yüreğim huzuru bulamaz sensiz
Bu gözler uykuya dalamaz sensiz
Uzattım elimi, çek ela gözlüm!
Yıllarca bekledim, artık bekletme
Yüreğim tekliyor, daha tekletme
Bu gönül gam yüklü, elem yükletme
Şu gurur bendini yık ela gözlüm!
Mecnuni gönüller beyhude gezmez
Aşk denen büyüyü dualar bozmaz
Bu sevda yaşanır, kitaplar yazmaz
Şifanla gönlüme ak ela gözlüm!
Hoşoğlu şakıyor, gülünü arar
Nazın fazlasında bulmadı yarar
Sonunda yar sana kılmıştır karar
Haydi, gel yoluna çık ela gözlüm!
Mustafa Hoşoğlu
02.09.2022
Kayıt Tarihi : 2.9.2022 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda" , yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "Kara sevda" olarak tesmiye edilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetle dilerim Mustafa hoca.
TÜM YORUMLAR (1)