Ela Gözlüm Şiiri - Kazım Gök

Gönül bahçemde açmayan gonca
Çiçekler içinde gül ela gözlüm
Rengin al değil de kara olunca
Bülbülün ötmüyor bil ela gözlüm

Hazanda tohumla bağrıma doldun
Kara kışta canlandın filiz oldun
Yaz bahar gelince göceği yoldun
Dört mevsimi kökten sil ela gözlüm

Sevseydin yalandan değil özünden
Yaysaydın ayrandan çıkan sözünden
Tere yağ üstüne sürsen gözünden
Çavdar ekmeğime bal ela gözlüm

Gecenin üstüne hasret saçınca
Hayale gelirsin düşten kaçınca
Uykudan uyanıp gözüm açınca
Gitme biraz daha kal ela gözlüm

Hasretin çekilmez olunca çile
İzin versem hemen çağırır dile
Ölüm merasimi olmazsa bile
Mezarım ziyarete gel ela gözlüm