Sen güldüğün sürece uğramaz ülkeme güz.
Varsın başkalarıyla gülsün ela gözlerin.
Nefes gibi umudum ve ben ölmedim henüz.
Hala yaşadığımı bilsin ela gözlerin.
Kirpiğinin altında saklıyorsun cenneti,
O cennet ki yüzünde Allah’ın emaneti.
Sonsuz olacak sanma dilimde sükuneti.
Yeter ki sebebini bulsun ela gözlerin.
Kayıt Tarihi : 2.1.2021 02:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alihan Tarhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/02/ela-gozlerin-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!