Ela gözleri hüzün doluydu Şiiri - Mustaf ...

Körfez yine göz alıcı bir,
Kızıllığa boyanmış
Alaca karanlık denizin
Üzerini örtmeye başlamış
Martılar çığlık çığlığa
Güneşe veda ediyorlardı
Sahilde bir adam soğuk
Taşların üzerine oturmuştu
Dudakların da acı bir tebessüm
Ela gözleri hüzün doluydu
Üzgün olduğu her halinden belliydi
Kim bilir ne derdi vardı
Boynu bükük ufku seyrediyordu
Bakışlarından çaresizlik
Okunuyor
Aldığı her derin nefesinden
Çektiği ızdırap belli oluyordu
Martıların çığlıkları susmuş
Güneşin ufuktan kaybolurken
Geride bıraktığı kızıllığın
Yerini akşamın karanlığı almıştı
Adam oturduğu yerden
Yavaş,yavaş kalkerken
Güneşin yerini alan ayın ışığında
Gözlerinden dökülen birkaç
Damla gözyaşı parıldadı
Dudaklarında ki acı tebessümü
İle yürümeye başladı
Ve İzmir’in karanlık bir
Sokağında gözden kayboldu
Giderken dudaklarından dökülen
SENİ SEVİYORUM sözleri
Ela gözlerinden dökülen
Birkaç damla göz yaşı ile
Birlikte körfezin soğuk
Taşların da yerini aldı…
08.06.08 İzmir(DUYGUSUZ ŞAİR)