Ela gözler el değiller Şiiri - Fatma Doğu

Yalnız bakan bilir o sımsıcak gözlere ki bir ummanda kaybolur kökü sağlam bir kaktüs

Ela gözler, el değiller, içim el ama onlar değil

Onlar ki beni nefret dolu bir okyanusta kolayca bulan

Bu durumu aklım almıyor inan, çıkası geliyor ama durduruyorum

Dur diyorum, sen daha lazımsın

Ela gözlümü tanıyacaksın!

Ela gözler, ah ela gözler!

Gün batımından daha güzel

Bana öyle bakma diyen dilimin aslına bakarsan baktır

Bak ve ayırma gözlerini gözlerimden

Ayırma başlar dünya sürgünüm

Ki ben zaten yeterince savrulmuşum

Ela gözlüm, seni ben susuz çölde suyla beraber ararım!

Suyu görsem seni, seni görsem suyu sorarım

Allah biliyor ama kâfi değil sende bil!

Sende bil, seni ne kadar sevdiğimi ve olmazsan yiteceğimi

Baktıkça daha bir özlerim

Gözlerindeki şu bin mısra ifade

Nerde izan nerde vicdan!

Yazık değil mi bana?

Utanırım elbet!

Sırf bu yüzdendir sana dilimdeki binden dökülen bir
" gözlerin ne kadar da güzelmiş!" Diyebildim

Ela gözlüm, elden al bu yüreği, yeri yurdu belli

Evvela sensin!

Ve her hâlükârda bulsun gözlerim gözlerini

Gözlerin ki içinde güzele dair birçok şey, tarifi acz!

Söyle yeryüzünde bundan daha güzel bir şey mi var?