Çıktın karşıma aklımı aldın,
Sevdim seni yar ela göz.
Aşk nedir bilmezdim okunu saldın,
Kandırdın sen beni yar ela göz.
İsmin her an dilimde zikir oluyor,
Gönlüme aşkın bahar oluyor,
Seninle pınarım nehir oluyor,
Coşturdun sen beni yar ela göz.
Yanmaya hazırım al çak kibriti,
Sensin hayatımın sensin ümidi,
Boynuma sen bağla ilmiği,
Yaşattın sen beni yar ela göz.
Bırakma gönlümü asla sen çorak,
Yakmaksa muradın haydi sen yak,
Şu garip yüzüme gülerek sen bak,
Yaktın sen beni yar ela göz.
Seninle açarız ikimiz bir dalda,
Asla terketme sen beni yolda,
Neşe tohumlarını gönlüme saçda,
Oldurdun sen beni yar ela göz.
Nasıl geldin kondun gönül taşıma,
Hayır sende gördüm geldin başıma,
Huzur kattın sen şu ocağıma,
Güldürdün sen beni yar ela göz.
Ben seninle hep mutluluk tattım,
Derdi kederi ömrümden seninle attım,
Her gün soframa huzuru kattım,
Doyurdun sen beni yar ela göz.
İSA YILDIRAN
İsa YıldıranKayıt Tarihi : 2.12.2015 17:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!