Ela Bentleri 6 Şiiri - Ethem Erdoğan

6

Ölsem isim verirdim böylesi bir nihayete
Uyarak ulu ağaçların çağrısına, ayakta ölürdüm
Her girilen harbin gediklisi, dilim neştere istiare

Mecnun kaderini diriltir de verirdim medeniyete
Bir kemlik bir keder düştü önüme, cinnete ertelendim

Geçer akçe çağdan tavırlara yormalıydım bunu
Alan ama dağıtmayan insanlığa yormalıydım
İsfahan mahlûkundan ahkam vazedip, gerçek bir şükür
Oysa çağ aksataya salmış, kalıba uğratmış taşı
Döndürdükçe boyun eğmezse usta taşa çalar ruhunu
Her köşesi gönle dönmedi göz de öldü nefes de
Büyük bir sekte girerdi yürüyüş gibi derviş külahı bendim
Şeksiz inançlara salınsa olur, bilgece hengâmelere
Anladım derviş değilim

Sessizce öptüm kederi, bir öfke edindim kendime