Ela Şiiri - Fahri Fıratoğlu

Kelimeleri kanattım
olamaz mı hiç kendi insan?
şimdi her yan, yangın...

kısaldıkça kısalan günler
kalbime neşeli bir keder
kalbime sanrılar
kalbime...

yakıldı tüm ormanların
doğdun ve başladı bozgun...

sen olamadın...

önünde bir sürü bardak parçaları
duvar kirden rengini kaybetmiş
ve kesif bir koku geliyor küf tutan şeylerden
Davet ettin bekliyosun, EMANETÇİYİ!

Bekliyorsun seni şaşırtmayan müebbetini...