Ela Şiiri - Şemsettin Murat

İç çığlıklar başlardı göründüğün yerde
Saçlarını yan taramış delikanlılar
İnanmış müritler gibi ağlardı aşktan
Yalnızlığımın tecrit hücresinde
Seni düşlerdim ben de

Sağır bir ata binerdik
Buzlu nehirler aşarak karlı gecelerde
Kimsesiz cennetlere koşardık
Diller lal olurdu güzelliğine Ela.

Kalp resimleri, ok resimleri kalakaldı
Senin için intihar eden bir delikanlı
Bin yıllık durgun suyun altında
Sessiz yosunlara sarılarak gömüldü

Tanıdık çığlıklarla uyanırdım her sabah
Patlayan mermiler, aşiret kavgaları
Devrilen gövdeler senin için
Kalabalıklar, sesler kanrevandı
Köpüren gençliğimle vurgundum sana
Aşk bahçelerin tanrısı Ela.

Çoğaldıkça mezarlar aşktan ölenlerin
Hangi rüzgarla bilinmez fakat
Savrulup gittin hayatımızdan
Geyiklerin çığlık sesleri düşerken sulara

Amansız bir sancı düştü sol yanıma
En acı sayfalar başladı ömrümün
Gün ortasında yaşayan ölüyüm
Kara su inmiştir ayağıma

Eyyy yürüyüşsüz aşıkların sevdası
Çıngıraklı yılanların vazgeçilmez aşkı
Aşk bahçelerin tanrısı Ela! .. Ela! ..