Gönlüm istemiyor kul sevdasını,
Ne saray ne köşkü ne villasını.
Boylamak istiyor hak deryasını,
El zanneder ben sevdaya düşmüşüm.
Yanmayı bilmeyen ne bilir halden,
İbret almaz ne bülbülden ne gülden.
Cahilin nidası hep ayrı telden,
El zanneder ben sevdaya düşmüşüm.
Cefa çektirse de dönmem yolumdan,
Taşlar gelir hem sağımdan,solumdan.
Ben vazgeçtim yeşilimden, alımdan,
El zanneder ben sevdaya düşmüşüm.
Kayıt Tarihi : 27.12.2006 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/27/el-zanneder.jpg)
İbret almaz ne bülbülden ne gülden.
Cahilin nidası hep ayrı telden,
El zanneder ben sevdaya düşmüşüm.
Türkü tadında her şeyiyle mükemmel bir eser. yürekten kutlarım.
TÜM YORUMLAR (3)