El Yordamıyla Şiiri - Ozan Efe

bir at kişnemesinin ucunda an
hırt dedi mi düşer burnundan
acı gölün gereninde acı çığlık
burnundan ağzından yoğunlaşır
soluğun buz olur bıyığında

ay deresinden gelir sesi selin
yarar gider dereyi köyün alt yanına
göle karışır mili
ağaç kütükleri kayalar
çamur olur camızların aradığı

duldasında kalır benliğinin
yaşadığın desen olur
kıyıda köşede akılda kalan
yarım yamalak kırıntılarda
coşarsın arada bir

saçak üstünde fesleğen saksıları
sıralanmıştır yan yana
kokularında bir ağızdan gür
bildiğini de unutursun
el yordamıyla yaşarsın

270112denizli