El Yordamı Şiiri - Tamer Çetiner

kaşları irkildi birden
suratındaki,geçmişin aynasıydı
sol yanağında görünen,
küçükken yediği
bir kürek yarası izi

eliyle gezindi anılar üzerinde
düzeldi kaşları,
bıyıkları gülümsedi
bir süre güldü, çocukça
sinsi sinsi
eli kaydı anılardan yavaşça
düşünü hep onlarlaydı

serçe parmağının yıllar önce kaybettiği
tırnağını anımsadı
nefret doldu gözlerine
gözleriyle eziyordu şimdi
gençliğini
içerde geçirdiği günlerini

kahpelikti çevresinde olan bitenler
satılmışlıklar, kalleşlikler
yani,
madalyonun öbür yüzü

o zamanki saflığı geldi aklına
çaresizlik kapladı gözlerini
neden böyle olmuştu
neredeydi dostlar,
arkadaşlar neredeydi
bu muydu
uğruna nelerin feda edildiği
idealler

bıyıkları gülümsedi biraz sonra
bir süre güldü dudakları hüzünle
sigarasını bitirmişti
kasketini taktı,
aynayı ters çevirdi
tekrar hayata döndü sahte bakışlarla
herkesin ona baktığı gibi

elleri artık gelecekte geziyordu
düşünmeyecekti artık geçmişi

O,
sahte bakışlarının ardındaki
yarınlarının güzel hayaliyle
evinden dışarı çıktı
ve
yanına sevgisini alarak
uzaklaştı