El Yazmaları -2 Şiiri - Bülent Öntaş

el yazmaları - II

Yok saydığımı sanma seni onulmaz mısralarda
biliyorum ki iyisin
yoksa biz nasıl düşerdik, nasıl düşerdik patika yollara
sanma düşlerimizden vazgeçtiğimizi
şu kötürüm dünyada
sensiz olmaz, sensiz olmaz ki düş bahçesinde hülya...

o insanlar...
güzel sızı,
güzel nefes ya da güzel bir cihet mi arıyorlar gökyüzünde
uslanır uslanmaz
ay ışığında sırtını versinler taştan duvara
gidilecek yön o yöndür
bir çocuk ağlamasına üzülüyorken insan
ya düştüğünde binlerce umut toprağa
bir varmış
bir yokmuşcasına
nasıl kuruyor yaşlar
yas o yastır gene apansız yatağında
gün o gündür
el o eldir, umarsızdır yabanda...

unuttuğumu sanma seni zifiri karanlıkta,
güneş o güneş, yıldız gene o yıldız, can o candır esirlikte cananda...
patika yollardan geçerken başlar yeni gün
vakit o vakittir işte
şiir o şiirdir, cümle aleme kavuşur isyanda...

Bülent Öntaş
27.11.2024 - İstanbul