El Yazısı Şiiri - Dursun Özden 3

el yazısı

ve yeni paylaşım savaşında, dünya yağmalanıyor
çocuklar, fidanlar ölüyor ve son orman da yanıyor
gel-gel, kuşatılan ülke malları bunlar, yağmaya gel

pazarda çekirdeksiz domates, sebze ve burası gebze
ey ahali! durma-sende gel, gel ki; faydalan amca-teyze

ve ben, başkasının derdine hüzünlenirim, ağlarım içten içten
doluyum-şiir sağanak-kendimi unuturum-yağarım sulu sepken
ifil ifil esen yelde, fır fır eteği döngele-oyalı mendil-yeleği cepken

kibir yok; anası över kaçarım, el över gönül kapımı açarım, yelken
ışığımı kapama; bir asır sonrada olsa, ben sana vurgunum-yeniden

emekten yana esiyor yel-bak yoldaşa bak, o gelin alı şafakta erken gel
barış-alınteri, yemen’in güneyi-kore’nin kuzeyi-küba’da maviyi öpte gel

dolunay gece şavkında, akay aşkın farkında, yeni nesil-sevda baharında
kılıç kınında paslandı-dağlar dağlara yaslandı, biz dağların desteği-bedel

bükülen kırık bel-kara bağrıma es, seherde es yelim es-gel gel-gülüm gel
öpme o kanlı eli; yukarıdan alıp-aşağı veren, dost değil onlar, el gülüm, el
el-elin yitiğini, ıslık çalarak arardı, yedi düvel-kendin ol, aşkla paylaş, içsel

ey katiller! silah tüccarları, göğe kurşun sıkmayın; güneş-ay-yıldızlar mavi
o bulutları vuramazsınız, gökkuşağı sevgi kalkanı, sevgiye kurşun işlemez

ey barışı soluyanlar! çocuk bayramında, namluya bir demet çiçek takta gel
su gibi aziz ol, yaşam pınarı ekte gel, kim olursan ol-gel, sevgi seli akta gel

gel dedin geldim, bebekler vuruldu beşikte, yandı kor ateşte-mor güneşte
el yazısı-kanayan dünyada, gidecek yerimiz yok be enişte, gel her değişte
kendimize başka bir dünya kuralım, gönül kapısı açık, sebil ve o ilk girişte.

dursun özden