El Vurdu Şiiri - Ömer Kara 2

Seneleri bilmem nasıl yaşadım
Ömür vurdu, hayat vurdu, yıl vurdu
Dünyayı dünyadan aldım boşadım
Sultan vurdu, köle vurdu, kul vurdu

Zaman insanlığı biçen bir hızar
Gözler tecelliye manasız nazar
Bülbül oldum istemedi gülizar
Diken vurdu, çiçek vurdu, gül vurdu

Yazık ki herkes yiğittir sandım
İçi kanla süslü gözlere kandım
Cehennem narına dünyada yandım
Ateş vurdu, yangın vurdu, kül vurdu

Ömrüm bitti bu ızdırap bitmedi
Kara bulut üzerimden gitmedi
Derdimi dökmeye lisan yetmedi
Ağız vurdu, dudak vurdu, dil vurdu

Bir kere yüzüme gülmedi bahar
Onun için gönlüm kışlara ağyar
Asileşti türkülerim isyankâr
Sazım vurdu, mızrap vurdu, tel vurdu

Ben bir aşkın boyasına büründüm
Akıldan fikirden yundum, arındım
Bir kahbe meydanda hedef göründüm
Dostum vurdu, canan vurdu, el vurdu

22 Aralık 2005-İstanbul

Kul Seymani