El vermiyor... Şiiri - Yorumlar

"Canım dediklerim canımı aldı" şiirin hayeti ruhuyesi bu cümleyle özetlenebilir ve bu denli hüznün en yakınlarından gelmesi bir çıkmaza sürüklenmemize ve çaresiz kalmamıza neden oluyor, iç dünyamıza dair oldukça doğru söylemlerle bezeli şiirinizi ve sizi can-ı gönülden kutluyorum...

Acı çekmeye görsün yürek işte böylesi yakıyor mısraları böylesi kanatıyor...Ne söylenebilir ki seven hisseden yüreğiniz varolsun...

''Her yanım felç, cüzzamlı, yara bere,
Görmemişim hiç; körmüşüm onca sene,
Haydi yüreğim kalk desem bile,
Toplanayım demeye dilim varmıyor''

Bir his kadar yakın dursa da ellerin,
Uzanıp tutmaya elim varmıyor...
Aklımdan kuş dili ah-uzar geçer
Sana söylemeye dilim varmıyor.

Kıymetli arkadaşım Ender bey, sitemin sevgiden doğduğunu kanıtlayan şiirinizi severek okudum.
Naçizane bir küçük dörtlükle geldim kabul buyurunuz.
Saygılarımla. ,

Çok yoğun duygular. Etkilendim. Yüreğinize sağlık...
Gözlerim doluyor durduğum yerde,
Ağlamak bana kalıyor.
Kırılıyorum olmadık yere,
Parçalanmak, hiç zaman almıyor.

Kalk gidelim zalim dünyadan desem bile,
Başımı alıp gitmeye, inancım el vermiyor.


Daha yazacak çok şiirler var söyle o dile. Tebrikler.

İnsan kırılınca yürekten neler geçiyor da... dile gelmesine her zaman el vermiyor...

Buna asalet deyin, insaf deyin... ne derseniz deyin... Bu konuda bildiğim bir tek şey var... Herkes hak ettiğini duymuyor, yaşamıyor...

İşte insanın içini ince ince kıyan, zamanla dert sahibi yapan da bu!.. Yapılan yanlışa aynı seviyede karşılık vermeye de herkesin yüreği el vermez...

El vermeyen, dilden dökülmeyen ama yürekten çıkmayan ne acılar var herkesin içinde... herkes yaşadığını bilir...

Okuyanın kendinden çok şey bulacağı şiirinizi çok severek okudum Ender Bey... Duyarlı yüreğinizi ve içten şiir diliniz kutlarım...

Saygılarımla...

İnsanın yüzü gülerken içinin kan ağlaması bu olsa gerek. Yaşam sevincimizi alanlara sitem etmek geçse de içimizden, kimi zaman susmak zorunda kalırız. En yakınımızdakiler bile anlayamaz iç dünyamızı.

Çok başarılı bir hüzün şiiriydi. Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi Ender Bey.

Selam ve saygılarımla...

kapısız penceresiz yaşanmıyor şair.. ne kadar keder dolu olsa da içerisi...
çekip gitmek öyle kolay değil... bir yanında doğruların diğer yanında eksilenler...

hüüznlü şiiri ve kalemini kutlarım...
nicelerine..

Sevgili Kardeşim, değerli antoloji.com üyesi sayın: Ender Pehlivan,

Yoğun sitem duygusu altında ustalıkla kaleme alınmış, Kalemin duygulu ve akıcı şiirler konusundaki kudretini gözler önüne seren muhteşem bir şiir olmuş.
Okunması analiz edilmesi ve ilham alınması gereken muhteşem bir şiir olmuş.
Emek verdiğiniz, gönül sesiniz şiirinizi beğenerek, duygulu ve usta kaleminize saygı duyarak okudum.
Nice şiirli ve en güzel günlerde görüşmek dileklerimle, sağlık ve mutluluklar diliyorum.
Şiirinizi beğenerek, antolojime ekliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımı iletiYORUM.

Beğeni + Yorum + Antolojim.

İnsanı en çok üzen yegane şey kendi yakını, dostu arkadaşı hatta kendi kanından olanların açtığı yara vurduğu darbe...
El vurmuyor insanı, yakını vuruyor... Ele karşı insan tedbirini alıyor koruyor kolluyor ama maalesef sırtını dayadığı güvenip hiç beklemediği yerlerden aldığı darbeler insanı küstürüyor, kırıyor güvenini bitiriyor...

Adamın birini üç beş kişi çevirip bir köşede sıkıştırıyorlar ve başlıyorlar karnına, yüzüne, ağzına burnuna vurmaya... Adam her yediği darbede Ah pıştamın diyor ( Ah sırtım) bu vuranlardan birinin dikkatini çekiyor ve arkadaşlarını durdurarak adama soruyor Ulan diyor biz senin kafana vurduk yüzüne vurduk karnına vurduk sen hep ah sırtım dedin biz senin hiç sırtına vurmadık ki demiş...
Dayak yiyen dönüp şu cevabı vermiş Benim sırtım yok sırtım olsa siz o darbeleri bırakın bir fiske dahi vuramazdınız demiş...

İnsanın sırtı olsa bu dünyada hiçbir insan acı zulüm dert çekmez... Herkes derde el attığında ortada dert kalmaz... Ama ne mümkün akraba eş dost derde el atacağına derdi kendi yaratır insanı canından bezdirir...

Ama her halükarda onlara inat ayağa kalkıp dikelmek ve doğru bildiği yolda yalnız yol almak en doğru olandır... Allah var gam yok...

Çok anlamlı ve bir o kadar güzel şiirinizi Kutluyorum Ender Bey...

Saygı ve Sevgilerimle...