El Veren Elçiler Şiiri - Said Toprak

EL VEREN ELÇİLER

Ey Rabbim..! Hamd ve şükürle anarım Seni
HzYakub ile Eyyüb affını taşır seherin yeli
Süleyman’a güvenmeyen karıncan bile veli
Şu koca kainatta bir ben mi kaldım ki deli?

Yüce Zatı’na eş kelimen aradım lügatlerde
Bulamadım şanına layık söz, fani evrende
Acizlik ve samimiyeti getirdim heybemde
Sana kul olma sevdası hzİdris’in gönlünde

Göz isterdim hzŞemuyel’in ki gibi binlerce
Şems gibi baktığına hak mana ver ercesine
Hzİsmail kadar sıdk ile doğruluğu dilesene
Hz.İbrahim kadar cömert mi infak edense?

Şefkat elini merhameti ah bir anlatabilsem
Muhamed(sav) gibi hikmetle konuşabilsem
Evliyaların ki gibi tek bir dertle dertlensem
No’lur yüzünü göster her nereye dönersem

Sevdiklerini sevenlere bu lütfunu verirsen
Seni seven Zülkarneyn’e neleri verdiysen
HzYunus gibi aklımı Dua katında buldum
Yusuf ile Danyal gibi kuyulardan doldum

Nuh gibi tek başına yalnız kalınca evimde
Ruhum bir tek olanı nasıl ararsa çevrende
Hamd olsun Sana yönelten şu sebeplerine
Davud’un sevgisi Senin sevgin içerisinde

Seni bulanlardan o yollarını sorup durdum
Karşımda karşıtsız Namütenahi’yi buldum
Ne vakit sönecek vuslatın ateşi kavruldum
Umut yıldızında Ümidin Burcu'na tutuldum

Lailahe illalah büyük nimet diyenin nefesi
Uhud Dağı'na yankılanır İlyas’ın zikir sesleri
Kanaati hırsa kardeş ederken a Ademoğlu
Denge şaştı koyunlar dağıldı ey İshakoğlu

Canıma vurulan beden zincirini kıran Sen
Övülmüş hüdhüd kuşuna yoldaş eden Sen
Kerim'sin Zekeriya’ya Yahya’yı(as) verensin
Kıyameti yaklaştırıp İsa’yı(as) müjdeletensin

Kölelik eder Allah’a Lokman’ı yüce emirleri
İlahi yardımına muhtaçtır tüm o elçilerin işleri
Hatırlatır elçilerin Sana verdiğim o ilk sözleri
İman nuruyla keşfedersin yakin sahibi yüreği

Musa’nın Tevrat’ı hayatta Üzeyir’in dilinde
Şuayb,Lut daralır kavmi kalbi mühürlenince
Bunca elçiyi sayıp Rabbe itaatsizlik olamaz
Elyase,Zülkif ve İrmiya’yı(as) anmadan olmaz

Hızır ararken kalbi kırık kullarını dünyanda
Salih ve Hûd gibi ihlaslı, müttaki o davanda
Ömür az dersin, kandilleri ne diye bilmezsin
Ne için yaşıyorsan, onun peşinden gidersin!

Mevlana insanın kıymeti aradığı şey der de
En kıymetli şey ahde vakit değil mi o halde
Başka yerde yok aradığın şey kendi özünde
Göz şaşırtmaz ki tevekkülle biri görebilene

Kayığımın dümenini rahmetin denizine sal,
Hayata akan kan gibi damarlarım içine dal,
Kulun huzura emanetinden emin olarak al.
Ey kalp ehli dost söylediklerimden ibret al!

SAİD TOPRAK