Elimi tuttu, zorla elinden
Anlayamadım zaman geçi verdi birden
Yari aşkı unuttu hemen
Gönlünde acıyı bedeninde sancıyı
Çekerken
Sevgi yüreğinden eksilmeden
Mücadele etti
İki ay hiç bir yere dönmeden
Yattı yatağında
Ne bir damla su
Ne bir lokma ekmek yedi
Burnundan beslenirken
Aşkı sevdayı tattı çevresinde
İnanamadı
Sağlığında görmek isterdi bunları
Çok geçti artık
Sesi çıkmadan,dili dönmeden
Bekledi umudu
Tüm özlemleri yakalamış hissederken
Hasta hane mikrobu sebep oldu
Acı içinde kıvranırken
Bir sabah kanat takıp
Uçtu gökyüzüne
Vücudu küçüldü yatak içinde
Gözlerini yumdu birden
Terk etti bu sanal dünyayı
Bana
El veda bile etmeden
Bahattin Tonbul
29.12.2008
Kayıt Tarihi : 30.12.2008 00:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ölüme giderken elveda diyecek dili ve sesi bile yoktu tek hareket gözlerindeydi....
TÜM YORUMLAR (1)