Güneşe tutunmaktı kopmak
Ayda uyumaktı el bırakışın
Dönülmez ufukların arkasına
Sığınmaktı belki de veda edişim
Yorgun düşen güneşin sönüşü
Rüzgârların ters yöne esişi
Birazda kendimden geçişimdi
Vedalara tutunmak isteyişim
Aykırılıktı belki gönlüme
Ama bir o kadar da gerekliydi
Bir tutam düşündeyken ansızlar
Hiç bu denli büyümeyecekti vedalar
12.10.2012 11:18:58
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 16.10.2012 08:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!