El Uzattı Yüreğim Diz Çöktürdü Sevdan

Bulut kaplasa da güneş yıkanmaz yağmurla
Gönülleri satır satır gezer her kelime her hece
Dil söylese de bakışta yoksul düşmez söz
Aşk hatırlatır kendini unutmaz unutanları
Ateş tarlasında bıçak sırtında bekletir çiçekleri

Haram bulaşmamış ise bakıştaki dile
Dilimde yoksul düşmez şiirlerim
Yalnızlığın büyüyen tükenişinde sineme yansır ateşin
Hüzün kokmaz avuçlarıma yaksa da hazan
Bülbülün dilini gül, gönül dilini aşk anlar

Ay büyür uyutulan gün karanlığında
Göz arar unutmaz sevenler sevdiğini
Sevdanın yalvarışına yakışmaz sarı tebessüm
Gönlümün ırmağı bak gözlerime
Yasin okur gönlüm gün ve gün doğacak güneşe

Perde perde açılır fani gün karanlığı
Bilir arkasında saklanan aydınlığı
Geceme uzanır hoyratça hayaller
Siyah beyaz aşk yatar renklere
Uzanır bakışım dalar derinliklere

Düşümden fışkırıp coştukça koşturur
Gecenin akan siyahı yosun tutsa da sözlerim sensin
Alı akı dökülmüş olsa da yıllar aynı canlılıkta buseler
Unuttum beni,unuttum kanayan unutulmuşluğumu
Ateş gülleri yetiştiririm hasret toprağında

Süründürür ten ötesi duygumun tutkusu
Kaç gün kaç ezanı takip edecek duamın gözyaşı
Senin olsun gözlerim yüzümde yoksul değil yaşlarım
Seviyorum seni,seviyor seni gönlümün arka yüzü
El uzattı yüreğim diz çöktürdü sevdan
Kaç gün, kaç bakışın olacak benimle