El Sürçmesine Dikilen Bir Agresif Eldiven

fosforlu rivâyetler uğramış endamına
yüz üstü altı nefer uzunluğunda epik
dizüstünde bir resim ki agresif tutuk
kaldır ulan kaşlarını
miğferinin yüzü asık

o adam ki,
çekmiş paçalarını kelime yüzdürmekte
bulanık sularda zorla nefes alıyor balık
ağzına bıraktığı yemin tadı ılgıt
gülümsedi diye
kayaların ardında büzülen adı püsküllüye
zan ederki zılgıt
er meydanı değil ki klavye yetisi
aldırıp kirpiklerini balıklara taksın
çekindiğinden değil topuğuna nal sesi eklemediği
maksat korkmasın balıklar
çıkar ayakkabılarını
yürüdüğün yollarda toprak var sakıt!

izine düşen karıncaya
aşağıdan bakıyor oysa
büyüksün vesselam,çok büyük
ama içinde ki o höyük
biriktirirken kıskanç kum torbalarını
sor
yumruğundan delik deşik olana üstelik
kırmadan, kırılmadan
zarfa tükürük gibi karılmadan
saklanan sırlar gibi
acıların heybesinden çıksada onur
toprağa ne diksen dik durur!

taşa sorduğunda öğrenmiş
az önceki var oluşunu sattığın yok oluş hikayesini
körün gözü olsa görmek istemediği anda yürürken
herhangi bir paralele çapraz üstelik
düzbastı yaşadığın hayat
ardına bir fil taksaydı
üzerine basmasından
az rahatsız olanlar olur muydu
demek gelse de içinden
utandı bak
karıncaya düşen yaradılış felsefesinden

ci-eeeee
çık ortaya çık
öcülüğü,çocuklara gevrek gülücük
efkâr beslemiyor penceresinde
gizin boynu bükük olduğu yerde üstelik
elinde küçük görünen birin
yarışta fendi en büyük

öyle ise
batan geminin kaptanı gibi
asil olsun bitişin
de ki o sürüngen benim
tutup kolarından kaldırayım
kar yağarken kasımpatılara baktığım gibi bakar
eldivenlerimi koltuk altına takar
ardından el bile sallarım