Bir sel olup akmak isteyen gözyaşlarıma
Ket vurmak içindi
Bütün ciddiyetim, suskunluğum, asık suratım ve
Gözlerinin içine bakamayışım.
Nitekim uzaklaşırken sen benden
O sele kurban oldu
Gözlerim,
Yüreğim.
Ben gerçekten kırılmıştım
Yüreğim paramparçaydı
Yoksa yanında
Bir mumya misali dururmuydum hiç.
Kayıt Tarihi : 18.1.2005 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!