tren yolu kenarında iri yapraklı, güçlü duruşlu
damarlarında süt dolaşan bir ağaç…
kökleri rayların altındaki toprakta kalmış
trenler geçtikçe gün gün üstünden
akıttıkları yol sevdası sızmış yüreğine…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Canım,
Çok iyi betimleme yapan yazar ve şairleri hep kıskanmışımdır. Bir ağacı böylesi tanımlayabilen, ona ruh kazandırabilen, hatta kişileştirip umutlarına tercüman olan bir kaleme ne diyebilirim ki?
Tebrikler elbette. Amaaaa, kıskançlık kısmını da es geçmeyelim. Bir tren yolu kenarında bir ağaç gördüğümde, aklıma gelecek bu güzel denemen desem yeter mi tatlım. Kocaman sevgiler...
Yaşam bir tren yolculuğuydu sanki...
Hem de şimdikiler gibi hızlı, mavi değil,
kara trendi bindiğim..
İyice yavaşladı, yaklaşırken son istasyona...
Tebrikler Aynur, sevgimle...
'...her geçen trenin akıttığı yol sevdası sızmış yüreğine.Gel gör ki; ne kökleri uzanabilir rayların devamına, ne de dalları..Geçip giden trenleri kısık gözlerinin aralığından seyrederken uzakları düşünür olmuş usul usul..' öyle farklı bir pencereden bakmışsın ki, herkesin,bir ağacın bile, bir yol hikayesi,hayalleri,paylaşım isteği,yol gösterme arzusu varmış işte... Kısa ama çok şey anlatmış öykünü çok sevdim...
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta